Officium Sancti Francisci - Ad matutinum

Ad Matutinum

7 – Invitatorium

Regi, quae fecit opera,

Christo confiteantur,

Cuius in sancto vulnera

Francisco renovantur.

8 – Hymnus

Auctore Thoma Capuano Cardinale S. Sabinae.

I. In caelesti collegio

Novus collega colitur:

In sanctorum rosario

Novellus flos producitur.

II. Franciscus florens gratia,

Forma factus humilium,

Laetus potitur gloria,

Sortis consors sublimium.

III. Metit de sparso semine

Plenae messis manipulum,

Fallens sub terrae tegmine

Nostrae salutis aemulum.

IV. Hic carnis supercilium

Legi subiecit spiritus:

Mundum vicit et vitium,

Se victo, victor inclytus.

V. Linguae manus praeambula

Verbo paravit semitam,

Et amplectuntur saecula

Doctrinam facto proditam.

VI. In paupertatis praedio

Minorum plantans vineam,

Ostendit magisterio

Vitae vivendi lineam.

VII. Ad aeternas divitias

Turbam allexit pauperum,

Quos ad caeli delicias

Lingua vocavit operum.

VIII. Vita, doctrina splenduit,

Resplendet et miraculis;

Sic praefuit, quod profuit,

Via, lucerna populis.

IX. Summi reais palatio,

Doctor, loca discipulos;

Salutis privilegio

Christi praemuni famulos.

X. De tenebris miseriae

Sequaces stellae praeviae,

Quaeramus patrem gratiae,

Consortes tandem gloriae. Amen.

IN I NOCTURNO

9 – Antiphonae

I. Hic vir in vanitatibus

Nutritus indecenter,

Plus quis nutritoribus

Se gessit insolenter.

II. Excelsi dextrae gratia

Mirifice mutatus,

Dat lapsis spem de venia

Cum Christo iam beatus.

III. Mansuescit sed non penitus

In primis per languores,

Qui, captis armis caelitus,

Ad plenum mutat mores.

10 - V. Amavit eum Dominus et ornavit eum.

R. Stolam gloriae induit eum.

11 – Responsoria

I. R. Franciscus ut in publicum

Cessat negotiari,

In agrum mox dominicum

Secedit meditari;

Inventum evangelicum

Thesaurum vult mercari.

V. Deum, quid agat, unicum

Consultans, audit caelicum  

Insigne sibi dari. |

II. R. In Dei fervens opere,

Statim ut sua vendit,

Pauperibus u impendere

Pecuniam intendit,

Quae gravi suo pondere `

Cor liberum offendit.

V. Quam, formidante paupere

Presbytero recipere,

Abiectam vilipendit.

III. Dum pater hunc persequitur,

Latens dat locum irae;

Constanter post aggreditur

In publicum prodire:

Squalenti vultu cernitur,

Putatur insanire.

V. Luto, saxis impetitur,

Sed patiens vir nititur

Ut surdus pertransire.

IN II NOCTURNO

12 – Antiphonae

IV. Pertractum domi verberat

Plus cunctis furens pater,

Obiurgans vincit, carcerat;

Quem furtim solvit meter.

V. Iam liber, patris furiae

Non cedit effrenati,

Clamans se voluntarie

Pro Christo mala pati.

VI. Ductus ad loci praesulem,

Sua patri resignat;

Nudusque manens exsulem

In mundo se designat.

13 - V. Os iusti meditabitur sapientiam

R. Et lingua eius loquetur iudicium.

14 – Responsoria

IV. R. Dum seminudo corpore

Laudes decantat gallice

Zelator novae legis,

Latronibus in nemore

Respondet sic prophetice:

“Praeco sum magni Regis”.

V. Audit, in nivis frigore

Proiectus: “Iace, rustice”,

Futurus pastor gregis.

V. R. Amicum quaerit pristinum,

Qui spretum in coenobio

Tunicula contexit. :

Contemptu gaudens hominum

Leprosis fit obsequio,

Quos antea despexit.

V. Sub typo trium Ordinum

Tres, nutu Dei praevio,

Ecclesias erexit.

VI. R. Audit in Evangelio

Quae quis Christus loquitur

Ad praedicandum missis;

“Hoc”, inquit, “est quod cupio”.

Laetanter his innititur

Memoriae commissis.

V. Non utens virga, calceo,

Nec pera, fune cingitur,

Duplicibus dimissis.

IN III NOCTURNO.

15 – Antiphonae

VII. Cor verbis novae gratiae

Sollicitus apponit,

Verbumque poenitentiae

Simpliciter proponit.

VIII. Pacem, salutem nuntiat

In Spiritus virtute,

Veraeque paci sociat  

Longinquosh a salute.

IX. Ut novis sancti merita

Remunerantur natis,

His nova tradit monita,

Viam simplicitatis.

16 - V. Lex Dei eius in corde ipsius

R. Et non supplantabuntur gressus eiusk.

17 – Responsoria

Auctore Card. Thoma Capuano.

VII. R. Carnis spicam, contemptus area,

Franciscus frangens, terens terrea,

Granum purum, excussa palea,

Summi Regis intrat in horrea.

V. Vivo pani morte iunctus,

Vita vivit vita functus.

Auctore Gregorio IX.

VIII. R. De paupertatis horreo

Sanctus Franciscus satiat

Turbam Christi famelicam,

In via ne deficiat;

Iter pandit ad gloriam

Et vitae viam ampliat.

V. Pro paupertatis copia

Regnat dives in patria,

Reges sibi substituens,

Quos hic ditat inopia.

IXa. R. Sex fratrum pater septimus,

Absorptus luce caelitus,

Futura contemplatur.

Inter Minores minimus,

Quis parvi gregis exitus

Praeclare speculatur.

V. Quadrans quoque novissimus

Culparum sibi penitus

Dimitti revelatur.

IXb. R. Arcana suis reserans.

Octavum tandem recipit,

Et ad diversas gentes

Binos mittendos foederans,

Humiliari praecipit

Et esse patientes.

V. Grex procidit obtemperans,

Pastor erectos suscipit

Ad oscula gaudentes.

IXc. R. “Euntes”, inquit, “in eum

Qui nutriet vos Dominum

Iactate cogitatum”.

Sic fratribus erroneum

Praecludit et interminum

Callem cupiditatum.

V. Sic curis cor extraneum

Non providet in crastinum

In zonis aes ligatum.

IXd. R. Regressis quos emiserat,

Completur bis senarius

Fratrum; dum confirmando

Normam sancto quam scripserat,

Iussa dat Innocentius

Papa de praedicando.

V. In mna Franciscus foenerat,

Quem dati movet ratio

De lucro reportando.

‍